به دلیل دارا بودن ریزمغذی‌های فعال بیولوژیکی، مطالعات زیادی بر روی کیوی شمال و به‌ویژه در مورد اثر آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی این ترکیبات انجام شده است که گزارش شده است از بروز برخی بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان‌ها و سایر اختلالات دژنراتیو جلوگیری می‌کند.
همچنین تصور می‌شود که کیوی به دلیل محتوای فیبر و اکتینیدین، یک آنزیم پروتئولیتیک طبیعی که منحصر به این میوه است که پروتئین‌ها را تجزیه می‌کند و به هضم معده و روده کمک می‌کند، و همچنین سایر مواد شیمیایی گیاهی که ممکن است تحرک روده را تحریک کنند، تأثیرات مثبتی بر هضم دارد.
کیوی سرشار از پلی فنول ها و ویتامین C است، همچنین دارای خواص ضد دیابتی، ضد التهابی، ضد میکروبی و محافظتی قلب و عروق است.
کیوی، ( Actinidia deliciosa )، که به آن کیوی یا انگور فرنگی چینی، درخت انگور چوبی و میوه خوراکی از خانواده Actinidiaceae نیز گفته می شود.
این گیاه بومی سرزمین اصلی چین و تایوان است و همچنین به صورت تجاری در نیوزیلند و کالیفرنیا رشد می کند.
این میوه طعم کمی اسیدی دارد و می توان آن را به صورت خام یا پخته مصرف کرد. گاهی اوقات از آب آن به عنوان نرم کننده گوشت استفاده می شود. کیوی خام سرشار از ویتامین C و K است.
انگورهای کیوی دوپایه هستند، به این معنی که گل‌های نر و ماده روی افراد مجزا دیده می‌شوند. به طور کلی، یک گیاه نر می تواند گرده افشانی سه تا هشت گیاه ماده را تسهیل کند.
میوه کیوی بیضی شکل یک توت واقعی است و دارای پوست سبز مایل به قهوه ای خزدار است.
گوشت سبز شفاف و سفت دارای دانه های خوراکی ارغوانی-سیاه متعددی است که در اطراف یک مرکز سفید قرار گرفته اند.
برگ های خزان کننده به طور متناوب روی دمبرگ های بلند (ساقه برگ) قرار می گیرند و برگ های جوان پوشیده از کرک های مایل به قرمز است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.